Daniel 5

Wat een feest,

Wat een spot,

Wat een schrik,

Wat een oordeel

Feestvieren en God bespotten.

God ziet het niet door de vingers, maar toont Zijn vingers, met onbegrijpelijke woorden.

Lijkwit wordt deze koning, die wel de verhalen van Nebukadnezar kent, maar er geen acht op slaat.

Hij heeft niet geleerd van het verleden. En gaat het niet vaak zo? Wie zijn verleden niet kent, heeft geen toekomst...maar vaker maken we opnieuw de fout.

Daniel is geen bekende van deze koning Belsazar. Maar ergens toch wel.

Want als Daniel binnenkomt, vraagt hij direkt naar zijn Joods-zijn, wat de koningin niet genoemd heeft.

helemaal vergeten is hij ook niet, de koningin weet van hem.

Hoe zou het voor Daniel geweest zijn? Onder Nebukadnezar was hij een belangrijke man.

Er staat niet welke functie hij nu heeft, maar de koning moet op hem geattendeerd worden, voordat hij Daniel laat roepen.

Als beloning ontvangt hij wel een hoge positie in het koninkrijk. Een terugkeer?

Nee, zonde van Belsazar, zijn koninkrijk is ten einde. Daniel heeft het net verteld. Maar Belsazar viert het feest verder en huldigt hem als derde belangrijke man van het koninkrijk.

Belsazar slaat de waarschuwingen in de wind.

Geteld, geteld, gewogen, deze koning, en te licht bevonden.

Schokkend, zo gewaarschuwd, zo gespot, zo verloren.