Daniel 4

Het lijkt een brief, dit hoofdstukz

Geschreven door koning Nebukadnezar.

De koning die we hebben leren kennen als een wispelturige man.

Hij wordt keer op keer door God gewaarschuwd en als dat doordringt, geeft hij bevel om de God van Daniel, de God van Sadrach, Mesach en Abed-Nego te dienen. Maar God wordt nooit zijn God.

Nu droomt de koning opnieuw. En Daniel schrikt van de betekenis van de droom.

De koning wordt als de dieren. 

Maar God is genadig, het koningschap blijft voor Nebukadnezar.

Ondanks de waarschuwingen van Daniel om te breken met de zonden, prijst de koning zichzelf.

Zie het grote Babel, wat ik gebouwd heb.

Ik, het draait om hem...

Maar nu kunnen we ons wel verbazen over die koning, of zijn doen afkeuren. Maar als we bij onszelf eerlijk naar binnen kijken, om wie draait het dan? Ons Babel? Onze zin? Onze weg?

Of Gods wil en weg?

De koning krijgt een straf, die vreselijk is.

Wij krijgen Gods woord met meer waarschuwingen dan Nebukadnezar kreeg. En wat doen we dan?

Hem volgen en dienen geeft zegen.

Hij is het waard om te dienen!