Plan en vrucht

 ‘Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, waarvan het blad niet afvalt; al wat hij doet, zal goed gelukken.’

‭‭Psalm‬ ‭1‬:‭3‬ ‭

Zomaar wat gedachten hierover.

Want ik las deze tekst en het stukje: die zijn vrucht geeft op zijn tijd, sprong eruit.

De boom doet niet veel meer dan staan aan dat water. Water opnemen. Waardoor er, uiteindelijk, vrucht komt.

Maar daar begint het niet mee.

Wanneer dragen wij vrucht? Als we geworteld zijn in Christus. En op zijn tijd dragen we vrucht. Niet op mijn tijd.

In deze maatschappij moeten we presteren, tot ons doel komen, onze talenten benutten. 

En natuurlijk moet je je talenten inzetten. Maar, en dit hoorde ik van een predikant; het is niet zo dat God exclusief een doel heeft of een plan met jou leven. Maar God heeft een doel met deze wereld en daarin is ruimte voor jou. In alle gebrokenheid mag je een plaats hebben op deze wereld.

En dat geeft ruimte. Dan hoef ik niet eindeloos rond te kijken en te bedenken of ik wel aan mijn doel toekom en of ik wel het plan van God aan het doen ben.

Dan mag ik op de plaats die ik gekregen heb, in mijn gezin, op mijn werk, in  welke setting ook, wortelen in Hem en vruchtdragen op Zijn tijd.

Dan kan ik bidden of God mij wil helpen en het werk van deze dat wil zegenen. Zonder de druk die ik mezelf opleg of ik dan wel aan het plan voor mijn leven toe kom, of dat het toch anders moet.