zoeken

 Het is al lang geleden dat ik wat schreef.

De tijd heeft niet stilgestaan. De ontwikkelingen ook niet.

Door mijn ziekte en de ongemakken die dat met zich meebrengt heb ik mijn werk in de ouderenzorg moeten neerleggen. Ook het begeleiden van de leerlingen ging niet meer.

Dat doet pijn. Iets wat je graag doet en waardering voor krijgt stoppen, is pijnlijk.

Je weg zoeken, achter God aan is een weg van geduld, van leren, van wachten, van verwachten.

En God was er altijd.

Inmiddels heb ik een aantal maanden een nieuwe baan. Dat gaat, maar ook daar merk ik mijn beperkingen.

Er zijn andere mooie ontwikkelingen. Daar vertel ik later nog weleens over. Misschien volgend jaar...

God is goed. Hij is er altijd. En ik mag delen ervan. Via insta-account Come and C. Via bijeenkomsten, wat zwaarder klinkt dan het is, hoor. Af en toe een bijeenkomst in de gemeente waar ik wat mag zeggen of een cathechisatieles. Via contacten met anderen.

Het blijft een zoeken, wat wil God? De toekomst is niet helder, maar Hij is de Leidsman. 

"Leg maar stil je hand in zijn handen

zeg maar stil amen op Zijn woord."

Reacties

  1. Fijn om weer wat te lezen van je. En het is ook bemoedigend, ja... we hebben een Leidsman en Hij zal ons leiden. Ik zie uit naar meer over "hoe je om gaat met de pijn van dingen los te moeten laten". Hoe doe je dat? Hoe deed je het?

    Veel liefs,
    Aritha

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moeilijke vraag aritha! Misschien komt er nog een keer een stukje over. Maar heel kort: elke keer weer je pijn bij de Grote Heelmeester brengen en schuilen onder zijn vleugels. Ook je identiteit in Christus vinden en niet in je bezigheden of de mening van anderen helpt.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je de moeite nam om m'n blog te lezen! reacties zijn welkom!

Populaire posts