Vreugde

 Soms kan er voor je gevoel, zoveel gebeuren en zoveel negatiefs je aandacht vragen dat vreugde ver weg is.

Vreugde voelen als je lijf brak is en je energie minimaal.

Vreugde weten als er zo weinig vreugde is voor je gevoel. Je hart zwaar is, maar de oorzaak niet direct aan te wijzen.

Gewoon een dag dat je lichaam niet wil, je energie niet op peil is, je hoofd niet blij.

Kun je dan vreugde voelen? Of mag je ook gewoon een keer niet blij zijn?

Ik zoek in mijn Bijbel en daar lees ik

‘Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten? Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis.’

‭‭Jesaja‬ ‭43:18-19‬ ‭HSV‬‬

Is dit een antwoord. Ik loop er over te denken. In de psalmen zocht ik naar antwoord. En dan zie je dichters die vermoeid zijn, somber zijn.

Maar uiteindelijk komen ze toch uit bij het opzien tot God. Leven met het oog op Hem. En dan wordt dit aardse wel heel klein. En mijn zuchten krijgt een ander perspectief.

God maakt een weg. Ik hoef niet om te kijken, alleen achter Hem aan te gaan, op de weg die Hij maakt.

Lijden is inherent aan Jezus volgen: wie achter Mij wil gaan, neme zijn kruis op. En volge Mij.

Dus ook zuchten hoort erbij. Maar God is erbij en weet ervan. En dan is er vreugde. Omdat Hij het waard is.