herfst
De regen stroomt langs de ruiten.
Na de prachtige herfstdagen van afgelopen week, waarin ik genoot van de zon, is dit toch echt minder leuk.
Emmers kastanjes raapten we in de tuin.
En enorm veel walnoten.
Zo af en toe gaat de houtkachel aan.
De bomen laten de prachtige herfstkleuren zien.
De herfst is prachtig en toch geeft het me een gevoel van afscheid.
Alles wat stond te pronken met de mooiste kleuren is uitgebloeid, afgevallen.
De vruchten zijn geplukt. De cyclus is rond en de natuur gaat zich opmaken voor een periode van rust.
Van kracht en groeistof verzamelen.
Om opnieuw te kunnen bloeien.
Misschien is dit ook een les.
We moeten soms rust nemen, ons terugtrekken.
Energie steken in dingen dichtbij, in plaats van in grote of in veel projecten.
Energie steken in dingen dichtbij, in plaats van in grote of in veel projecten.
Zelf weer leren om door te kunnen geven.
Gevoed worden om uit te kunnen delen.
God wil spreken in de stilte,
Voeden in de rust.
Daarom zijn alle seizoenen nodig.
Goede raad. Ik denk ook dat het zo is.
BeantwoordenVerwijderenDank je!
VerwijderenMooi verwoord en herkenbaar ook, zelf heb ik ook altijd gemengde gevoelens bij de herfst
BeantwoordenVerwijderenHoi Amanda, dank voor je reactie! Ja, btje weemoed ofzo denk ik. Tijd gaat zo snel. Maar dan voel ik me weer oud als ik dat zeg😉.
Verwijderen