klaproos, alleen en samen

 Klaprozen...

Op de dijk staan ze te bloeien. Tere rode blaadjes. Als je ze plukt zijn ze zo verdord. Ze wiegen in de wind. Opvallend in hun rode glorie. Een enkele bloem is mooi. Een veld vol is schitterend.

Ik ging er over denken.

Een christen die schittert voor God en uitdeelt van Gods glorie is prachtig. Een gemeente, de kerk van Christus met al Zijn leden die Zijn gaven uitdelen. Die leven vanuit Zijn liefde is overweldigend.

En Zijn kerk, Zijn lichaam bevindt zich op de hele wereld.

Wereldwijd zijn er mensen die Hem dienen.

Verborgen misschien, vanwege vervolging. Lauw misschien vanwege gemakzucht.

Maar als het fundament Christus is, dan mogen we bloeien!

Niet lauw, niet ingezakt, maar fel, schitterend.

Zoals de klaproos opvalt, mogen christen opvallen.

Door liefde, blijdschap, vrede, zachtmoedigheid, geduld, vriendelijkheid.

Strek je uit naar de gaven van de Geest.

Blijf dicht bij Hem, zodat Hij je kan vullen en jij dan mag uitdelen.

En laten we elkaar als leden van een lichaam en Christus als het hoofd, versterken. Tot meerdere eer en glorie van Zijn naam en uitbreiding van Zijn koninkrijk.

Zoveel mensen zijn op zoek naar waarheid, naar invulling van de leegte in hun leven en hun hart.

Laten we niet bang zijn om te getuigen en uit te delen.

Gods woord zal niet zonder resultaat naar Hem teruggaan. Deel daarom vooral uit van Zijn woorden. Onze ervaringen zijn minder belangrijk. Dat is niet de weg tot God.

Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven. Deel daarom Wie Hij is!