psalm 71

Want U bent mijn hoop, Heere HEERE, mijn vertrouwen vanaf mijn jeugd.

 Op U heb ik gesteund van de moederschoot af, van de baarmoeder af bent U mijn Helper; voortdurend zal mijn lof van U zijn. 

Verwerp mij niet ten tijde van de ouderdom; verlaat mij niet nu mijn kracht vergaat’.

Een psalm voor heel je leven.

Hoop en vertrouwen vanaf dat je gemaakt bent.

Degene die jouw bedacht, je kent met alle karaktertrekken, zwaktes en blijdschap.

Op Diegene mag je vertrouwen.

Er is geen twijfel bij de dichter: God is zijn helper.

Elke dag opnieuw.

En elke dag, elk moment is de eer, de lof aan God.

Tot we oud geworden zijn. 

Voelen we ons misschien minder nuttig? Of aan de zijlijn van het leven als we ouder worden?

Hoe kijken we als jongeren naar ouderen?

Ouderen die al zo lang met de Heere leven...

Dat betekend dat die mensen een schat aan rijkdom in God met zich meedragen.

Als de mensen die een generatie boven ons staan, al van kind af aan, Gods lof vertellen, wat kunnen we dan van elkaar leren.

We mogen luisteren naar elkaar. In een gemeente, in een klein gezelschap.

Alleen en samen Gods lof vertellen, om Hem te dienen, elke dag van ons leven.