opvoeden

En dan heb je drie kinderen...
Wát een zegen! Wat een rijkdom!
En wat voel ik me rijk met onze kinderen.
Vanmorgen boodschappen gedaan met onze peuter en als ik hem dan zie lopen met een draagtray plantjes in z'n knuistje dan geniet ik enorm.
De opmerkingen zijn ook zo grappig vaak.
En nu is het mooi weer en gaan de twee grote kids samen voetballen in de tuin, of aan de ringen.
Of als de oudste van 8 voorleest voor onze 2-jarige. Genieten!

Maar aan de andere kant krab ik me weleens achter m'n oren...
Hoe geef je ze een basis mee die ze tot Godvrezende, stabiele volwassenen maakt?
Ik weet wel dat wij ze niet gelovig kunnen maken, maar het is wel de verantwoordelijkheid van ons als ouders om ze op te voeden in het geloof.
Ze de rijkdom van God en de liefde van God bekend te maken.
En om ze nog zoveel andere vaardigheden mee te geven:
beleefdheid, respect, luisteren naar elkaar, om maar even iets te noemen.

Dit blijft wel een thema wat ik regelmatig overdenk.
Vandaag kreeg ik via de app 'druppels' het volgende te lezen:
Gods woord is een bron van kracht. Ook in de opvoeding.
En een vriendin had op een lezing gehoord, wat ze aan me doorgaf;
God plaatste Zijn Zoon in een gewoon gezin. Zoveel vertrouwen had Hij.
 Dat  kan voor ons als steun  zijn in moeilijke momenten.
Jezus heeft ook dat meegemaakt; opgroeien in een gezin.
Hij weet hoe het is.
Zijn Vader is de volmaakte Vader.
Daarom mogen we de opvoeding in Zijn handen leggen.

Ik denk dat we zeker ons best moeten doen, vertrouwen op God ontslaat ons niet van praktische uitvoering. Maar leven in afhankelijkheid, ook daarin, geeft ontspanning.

God heeft met elk leven plan!

Een kinderliedje zingt het zo:
God kent jou, vanaf het begin
Helemaal van buiten en van binnenin
Hij kent al je vreugde en al je verdriet
Want Hij weet de dingen die een ander niet ziet.
En weet je wat zo mooi is?
Bij Jezus voel je je vrij
om helemaal jezelf te zijn
want Hij houdt van jou en mij!

 rozen, bloem van liefde