anders

O wat is het lastig om je anders dan anderen te voelen.
Bij een van onze kinderen speelt dit heel sterk.

En ik denk dat het vinden van je identiteit een moeilijk iets is. Hoe vaak spiegelen we ons niet aan anderen. En hoe vaak worden kinderen die anders zijn niet afgerekend daarop door andere kinderen.
En hoe vaak beoordelen we als volwassen mensen elkaar niet? Harteloos vaak veroordelen.

Ik zie mijn kind worstelen ermee en voel een stukje van de pijn die zij voelt.
Wat willen we graag opgaan in de massa en niet opvallen.

Maar wat is het een mooi kind, met de geschonken gaven en talenten.
En ik wil heel graag dat mijn kinderen gaan zien dat ze goed zijn en uniek zijn en niet op alle anderen hoeven te lijken.
Ik wil ze graag meegeven dat God ze gemaakt heeft mét hun talenten en dan blij mogen zijn met zichzelf.

Daarbij...hoe kijken wij naar de mensen om ons heen?  Wil ik in al die mensen talenten ontdekken?
Door Jezus ogen naar medemensen kijken. Met een warm hart.
Mensen waarderen in plaats van de maat nemen.

Ik heb nog wat te doen....

Reacties

  1. Ja, zo kan je vaak denken als je naar je kinderen kijkt! Dank je wel voor je gedachten. Elke dag bewust leven onder Gods vleugels.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, zo kunnen zij en wij dat soms voelen. Inderdaad elk mens is uniek! Ook de andere kinderen. Het is mooi/goed/leerzaam om dat samen te ontdekken!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je de moeite nam om m'n blog te lezen! reacties zijn welkom!

Populaire posts