vol van...

Ken je dat gevoel dat je in een kringetje denkt.

Geen nieuwe gedachten over een probleem.

Steeds weer uitkomen bij je startpunt zonder dat je iets anders weet.

Er mee naar bed gaan en er weer mee opstaan.

Geen rust of vrede ervaren over dat wat speelt en waar je over loopt te denken, piekeren.

En er is geen oplossing tot tevredenheid.

Overal kleven nadelen aan...

En je kunt niet in de toekomst kijken. Kon dat maar, wat zou het soms makkelijk zijn. (Ook niet voor alles, maar soms...)

Breng het bij God...

Ja, al vele keren.

Helpt dat?

.... dat is lastig. Er komt geen briefje uit de hemel. 

Soms moet je stil zijn en afwachten...

Soms moet je emoties tot rust brengen. Daar beginnen...

En ja dan helpt het wel om even rust te krijgen.

Maar niet lang erna begint toch het denken weer...

En nu??

Wel een beslissing moeten nemen en er toch niet gelukkig mee zijn.

Die avond kwam er een filmpje voorbij.

Because He lives I can face tomorrow

Because He lives all my fear is gone

I know He has my life, my future 

In His hand.

Amen..

Je kunt het prachtige lied hier luisteren: