Goed doen

Goed doen, zegt Paulus hier.

Niet moe worden om goed te doen.

Dat is een opdracht. Met een beloning: oogst. Als we niet opgeven.

Maar wat moeten we dan doen?

Nou, simpel: goed.

Simpel? Goed doen is niet simpel.

Soms wel: als iemand aardig voor je is, dan is aardig terug doen bijna vanzelf.

Liefhebben als je zelf geliefd wordt, is een antwoord.

Maar hier staat: niet moe worden goed te doen.

Moe wordt je van werken. En zeker van hard werken.

Een andere vertaling zegt dat we niet moeten verslappen.

Dat impliceert dat we dus niet altijd goed doen.

Dat we er moeite voor moeten doen.

Goed doen, ook als ik iemand niet zo aardig vind.

Goed doen, ook als je het eigenlijk te druk hebt om naar iemand te luisteren.

Goed doen, ook als je zelf niet zo blij bent of als je weinig liefde bij jezelf vind.

Goed doen is een keus.

Goed doen is Jezus navolgen. Hij deed alleen maar goed, tijdens Zijn rondwandeling op aarde.

Vol genade en liefde.

Terwijl Hij meermaals geen liefde en goedheid ontmoette.

Goed doen is iets doorgeven van wat Jezus deed.

Iets laten zien van Wie Jezus voor ons wil zijn. Geduldig, liefdevol, goed.

Wat is die oogst? Ik weet het niet precies, misschien wel dat je ook wat positieve reacties terugkrijgt van mensen om je heen.

Maar ik moet ook denken aan dat bijbelgedeelte wat zegt:

Toen Ik dorst had, gaf jij me te drinken... al wat je gedaan hebt aan de minste van Mijn broeders heb je aan Mij gedaan.

Gaat in, gezegende des Vaders, in Mijn Koninkrijk.

Als dat geen oogst is!