Een verlosser

Stilstaan bij de komst van Jezus.

Advent is Zijn komst naar deze aarde verwachten en toch eigenlijk ook: God met ons. Advent is uitzien naar een baby in Bethlehem.

Veertigdagen-tijd is ook uitzien.

Verwachten. Maar geen baby, juist niet. 

Jesaja zegt het:

Een verlosser werd door veel mensen in Israel verwacht.

Maar van Hossanna werd het al snel: kruis Hem!

Deze Verlosser wilden ze niet!

Verlost van de overheersing door de Romeinen, ja.

Maar verlost van zonden, van schuld, nee.

En wat willen wij? Een verlossing van ons ongemak?

Of willen we Hem aanbidden, omdat Hij ons verlost van onze zonden?

Omdat Hij die onmetelijke schuld wilde dragen?

Willen we elke dag leven met het oog op deze Verlosser?