Met je neus op de feiten...
(Foto van pinterest)
Vanmorgen las ik een stukje uit een boek van Andrew Murray. Titel: leer ons bidden.
Hij schrijft in dit boekje heel veel leerzame mooie dingen.
Over de noodzaak om de Heilige Geest te leren kennen.
Over dat we de gemeenschap met God nodig hebben.
Over de oneindige liefde van God.
En over gebed.
Vandaag las ik, even in mijn eigen woorden, over tijd nemen voor gebed.
Hij schrijft dat mensen soms heel de dag door bidden, korte contactmomenten met God hebben.
Maar tijd in echt te bidden, stil te zijn voor God is er weinig.
Of wordt te weinig genomen.
Hij schrijft verder dat als we geen tijd nemen om te investeren in hemels dingen, als we niet bereid zijn om iets te doen; tijd en aandacht schenken aan het gebed, dat we dan ook niet veel hemelse kracht hoeven te verwachten.
Omdat wat het belangrijkste is, het zwaarste moet wegen.
God wil onze tijd, onze liefde, ons contact.
En Hij schenkt overvloedig.
Leven in Zijn nabijheid.
Ook met een echt gesprek.
Net als in een relatie tussen mensen onderling, je leert elkaar alleen kennen als je echt in gesprek gaat.
Tijd nemen voor God is geen verloren tijd!
Ik vond ook nog dit mooie gedicht op pinterest.
Hé, dat boekje heb ik tweehands gekocht op vakantieadres. Ben benieuwd op welke bladzijde ik moet zoeken. Dank je wel. Ik hoop dat je meer van deze blogjes gaat schrijven. Over hoe je dat doet. Dat ècht tijd nemen. In de praktijk.
BeantwoordenVerwijderenHoi Jedidja, btje in t begin staat het, uit mn hoofd gezegd rond blz 30.
VerwijderenMeer zulke blogjes... Tja, ik vind het zelf ook zoeken. Heb wel al meer blogjes geschreven over gebed.
En ik ben zelf vaak zo op zoek.
Maar ik denk dat het veel draait om discipline.
En dat is dan ook weer een struikelblok, is mijn ervaring!