Zijn tafel

Hij zet voor mij een feestmaaltijd neer, terwijl mijn vijanden moeten toekijken.

Jezus brak het brood en zei; neemt, eet, dit is Mijn lichaam dat voor u verbroken wordt.

Tot een volkomen verzoening van al uw zonden.

Kan er meer compleetheid zijn? Volkomen... Al...

Zijn verzoening is volkomen, totaal, helemaal. Zonder uitzondering. Zoveel genade!

Al mijn zonden, zoveel, ontelbaar, elke dag weer. Zoveel schuld!

Wat is het offer van Christus veelomvattend.

De zonden van de wereld heeft Hij verzoend.

Wat veel....daar schieten onze gedachten te kort.

Zo diep was Zijn lijden.

Zo oneindig de kloof tussen ons en de Vader.

En toen kwam Jezus. Yeshua, Messias, Redder!

Hij dichtte die kloof met het kruis, met Zijn leven.

Dan rest alleen dankbaarheid en stille aanbidding.

Dan is het inderdaad een feestmaaltijd. Verlossing en redding, voor altijd.

 

( de afbeelding is een schilderij van Christa Rossier over psalm 23. Zij heeft een prachtig boek gemaakt met allerlei schilderijen over de psalmen)