Opnieuw vruchtdragen

Naar aanleiding van mn vorige blog, nog wat gedachten over dit onderwerp.

Ik ben bezig in een boek (meestal een paar tegelijk:-) ), vrouw naar Gods hart van Elizabeth George.

Zij schreef er ook over, met net weer een ander accent.

Ook was ik met een vriendin over dit onderwerp van gedachten aan het wisselen.

Daarom nog een stukje erover...

Als je wilt blijven in Hem zul je vruchtdragen,schreef ik.

Maar als een boom of plant vruchten krijgt, is hij geworteld in de aarde.

Zonder wortels krijgt een plant geen levensbrengend voedsel en water.

Zo is het ook met ons. We hebben het nodig om levensbrengend voedsel tot ons te nemen.

Jezus is het levend water! 

Als we lezen en bidden, tijd met Hem doorbrengen zullen we wortelen in Hem.

En Elizabeth George zegt ook: die wortels heb je nodig in moeilijke tijden. Dat je vast staat in Hem.

Voor mezelf een extra  aansporing om stille tijd in te plannen. Dit vind ik vaak moeilijk. Voordat ik het weet ben ik bezig met alle afspraken en regelzaken van de dag...

En de vruchten, die worden door God beoordeeld. Hij is de wijgaardenier. Hij ziet ons hart. Hij ziet of we tot Zijn eer vruchten  voortbrengen.

We hoeven niet op onszelf of naar elkaar te kijken om te beoordelen.

We mogen elkaar bemoedigen en van elkaar leren. 

En dat kan zeker tot zegen zijn!