vrede

De vakantie is bijna voorbij.
In deze vakantie stonden we stil bij dodenherdenking en bevrijdingsdag.
De oudste gaat steeds meer meekrijgen over de Tweede Wereldoorlog.
We hebben samen met de kinderen gekeken naar de kranslegging op de dam. Indrukwekkend!

En dan de bevrijding.
Onvoorstelbaar hoe dat is, als je zelf geen onderdrukking en bezetting meegemaakt hebt.
Bijna niet door te geven wat het is, als angst je leven bepaald.
Soms denk ik weleens; welke keus zouden wij, zou ik, gemaakt hebben als ik toen leefde.
Een gedachte waar geen antwoord op is, want op de meeste wat-als-vragen is geen antwoord.
Simpelweg omdat je niet in die situatie zit.

Wat een zegen om 70 jaar vrij te zijn! Zelf van een generatie te zijn die de oorlog niet heeft meegemaakt.
Maar wat is er overal op deze wereld gestreden en geleden in oorlogen, burgeroorlogen, aanslagen en terreur.
En wat een littekens laten zulke dingen achter.

Wat mogen we God dankbaar zijn, te leven in een vrij land!

Gelukkig is het land,
dat God de Heer beschermt,
dat daar moord en brandt
de vijand rondom zwermt
en dat men weet hij zal,
schier overwinnen al.
Dat dan, dat dan, dat dan
Hij zelf komt tot de val

Gedankt moet zijn de Heer
De God die eeuwig leeft
Dat Hij ons 't zijner eer
Weer overwinning geeft
Wat wonder heeft de kracht
Des Heeren al gebracht
O, Heer, O, Heer, O, Heer
Hoe groot is Uwer macht.