gezinsmoment- profeten 3

Een prachtige belofte in Jesaja en een heleboel problemen voor Jeremia.
En wat leren wij daarvan?

Vandaag hebben we ons daarin verdiept.
We begonnen met een spelletje.
Om de beurt kregen ze een blinddoek om.
En nadat ze rondgedraaid waren moesten ze een stukje door de kamer lopen.
Zonder dat iemand wat zei of deed. Dat viel niet mee.
Na een poosje ging ik ze mondeling aanwijzingen geven; rechts, stop, stap vooruit, links enz.
Daarna nam ik het kind bij de hand en leidde het naar een stoel. Ga maar zitten!

Daarover gingen we in gesprek; Wat was het moeilijkste? alleen, of met aanwijzingen of aan de hand?
Hoe voel je je als je niets hoort en je loopt zonder iets te zien door de kamer? onzeker, bang om te botsen of te vallen.

Dit kun je een beetje vergelijken met wat God zegt.
Als je alleen loopt, dan ben je ook bang en dan kun je ook vallen.
Maar God zegt: je hoeft niet bang te zijn.
Ik ben bij je.
Luister maar naar wat Jesaja zegt:
Vrees niet, want Ik heb u verlost;
Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijn.
Wanneer gij zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, en door de rivieren, zij zullen u niet overstromen;
wanneer gij door het vuur zult gaan, zult gij niet verbranden, en de vlam zal u niet aansteken.
Want Ik ben de Heere, uw God.

Dat is een mooie belofte!
Maar nu gaan we het verhaal lezen over Jeremia.
Jeremia hield veel van de Heere. God praatte tegen hem en liet hem weten  wat hij moest zeggen tegen de Israëlieten.
Maar toen...
We lazen het verhaal over Jeremia.
Hij is door Zedekia in de gevangenis gezet. Hij zit daar; ziek, hongerig, ellendig. De officieren zijn razend op Jeremia (door zijn profetieën van as ballingschap) en willen van hem af. Dus gooien ze hem in een modderige kuil zodat hij zal stikken in de modder.
Een knecht van de koning weet van het plan en met medeweten van koning Zedekia haalt hij Jeremia uit de kuil. En mag hij nog niet vrij, maar wordt in een (betere) gevangenis gezet in het paleis.
Wat is dat nu? Is God Jeremia vergeten? Hij beloofde dat Hij bij hem zou zijn.

Is die belofte dan niet waar?
We lazen nog een keer wat er in Jesaja staat.
En daar staat niet; er zal niets met je gebeuren! Er staat; Ik zal erbij zijn.

De kinderen begrepen dit heel goed. Ze kwamen zelf met het voorbeeld van vervolgde christenen. Heel actueel!
En voor ons; wij kunnen ook ziek worden of andere moeilijkheden krijgen.
Deze week is hun juf begraven. Diepe indruk liet de dienst achter. En de getuigenis dat ze al die tijd van ziek-zijn gedragen zijn God was erbij!
God is ons dan niet vergeten. Hij wil onze hand pakken en de weg wijzen. Door de moeilijkheden heen.

En zo was ons gezinsmoment niet alleen voor de kinderen leerzaam, maar ook voor onszelf weer een stilstaan bij Gods trouwe zorg.

We zongen nog:
Vrees niet, want Ik heb u verlost.