druk

Dit moet geregeld, dat moet gebeuren...
Veel dingen vragen aandacht, hebben aandacht nodig, wil ik aandacht geven.
En m'n hoofd gaat maar door, ik heb het ene nog niet klaar of ben in gedachten al drie dingen verder.
En ik ben moe....
gebroken nachten, meer wel dan niet,
tollende gedachten...in bed vooral...
De kinderen die ik op wil vangen en zo goed mogelijk wil begeleiden en helpen met de overgang naar het nieuwe huis.

En daarnaast ook nog de andere dingen die gewoon doorgaan, hoewel ik veel (vrijwilligers-)werk even op een laag pitje gezet heb.

En toch ervaar ik door alles heen, (m'n volle hoofd, m'n vermoeidheid enz) zoveel zegen! Mensen die spontaan hulp aanbieden, waardoor we meer kunnen doen dan gedacht.
Kinderen die zelf genieten van alles een nieuw plekje geven, hoezeer ze het oude vertrouwde ook zullen missen.
God zegent ons merkbaar met deze stap.

Even een kort blogje, denk dat het nu even een tijdje stil(ler) zal zijn op m'n blog....